کوکوپیت سریلانکا

خاک کوکوپیت در واقع نوعی بستر کشت است که از الیاف پوست، پوشش میوه نارگیل و در برخی موارد از پوست درخت نارگیل، به صورت فشرده تهیه می شود. نخستین بار در قرن نوزدهم از آن به عنوان بستر کشت در باغبانی استفاده گردید ولی به خاطر کیفیت نامناسب مصرف آن کاهش یافت، در اواخر قرن بیستم با روش های مدرن تکنولوژی، کوکوپیت بهتری تولید گردید.
کوکوپیت سریلانکا محیط کشتی سبک، سازگار با محیط زیست و با توانایی بالا در نگهداری آب است. هنگام مصرف با افزودن آب به هر یک کیلوگرم خاک کوکوپیت فشرده، 15 لیتر کوکوپیت مرطوب خواهید داشت. در کشورهای مختلف به دلیل سبکی و توانایی زیاد در نگهداری آب، هنگام صادرات انواع گل و گیاه به خصوص کاکتوس، فقط از خاک کوکوپیت خالص استفاده می شود.

مشخصات فنی کوکوپیت سریلانکا

محدوده pH خاک کوکوپیت خنثی تا کمی اسیدی (۶/۵ تا ۵/۶) است که محدوده مناسب برای بیشتر گیاهان محسوب می‌شود. در این محدوده از pH، عناصر غذایی به راحتی در اختیار ریشه گیاه قرار می‌گیرند و از خاصیت قلیایی ریشه می‌کاهند.
این بستر بدلیل کیفیت ذاتی الیاف نارگیل و تهویه مناسب، بهترین انتخاب برای جوانه زدن بذر‌ها و کاشت قلمه می‌باشد. تجربه نشان داده است، کوکوپیت سرعت جوانه‌زنی بذر‌ها و ریشه‌دار شدن قلمه‌ها را افزایش می‌دهد. کوکوپیت ماده‌ای کاملاً آلی است و هیچ گونه تأثیر نامطلوبی بر محیط زیست ندارد و بعد از تجزیه شدن به طبیعت برمی‌گردد.

مزایای کوکوپیت سریلانکا

• ظرفیت نگهداری خاک کوکوپیت نسبت به دیگر انواع بستر کشت، بسیار زیاد است؛ بنابراین در مصرف آب صرفه جویی و همچنین به رشد بهینه گیاه کمک می‌کند و این صرفه جویی در آب در بخش کشاورزی بسیار مقرون به صرفه است.
• میزان بالای لیگنین موجود در کوکوپیت، رشد میکروارگانیسم های مفید را افزایش می دهد.
• خاک کوکوپیت قدرت تهویه بسیار خوبی دارد. الیاف باریک نارگیل حتی زمانی که از آب اشباع شده باشد، تخلخل بسیار خوبی دارند و در نتیجه ترکیب این ماده با خاک، ضمن اصلاح خاک، از سفت شدن و فشردگی آن جلوگیری می‌کند.
• یکی از مهمترین مزایای خاک کوکوپیت، عاری بودن آن از انواع بذر، علف هرز، آفت، بیماری و باکتری است. الیاف نارگیل به دلیل اینکه در بالای درخت و ارتفاع بالاتر از سطح زمین رشد می‌کنند بسیاری از آلودگی‌های با منشاء خاک را ندارد.
• کوکوپیت نسبت به دیگر انواع بستر کاشت، زمان ماندگاری بالایی دارد و حداقل برای چهار سال و حداکثر تا ۱۰ سال می‌توان از آن به عنوان بستر کاشت استفاده کرد؛ در واقع از 10 سال به بعد شروع به تجزیه می کند.
• موجب افزایش ریشه زایی می گردد.
• کاملا ارگانیک است.
• بستر کشتی مناسب برای کاشت انواع بذر را فراهم می کند.
• نیاز نیست این محصول را بشویید زیرا شور نیست.
•  ضد قارچ است و از انواع بیماری ها و آفات جلوگیری می کند.
• خاک را سبک می کند.
• دارای ph خنثی می باشد.
• قابلیت استفاده مجدد را دارد.
• به رشد باکتری، قارچ و علف هرز مقاوم است و در واقع بدون پاتوژن است.

معایب بستر کوکوپیت

• کمبود مواد غذایی: مهمترین عیب کوکوپیت کمبود مواد مغذی در آن است. بنابراین در صورت استفاده از این بستر به صورت خالص مستلزم استفاده از محلولهای مغذی غذایی و کود مایع برای تغذیه ریشه گیاهان است.

•  قیمت بالا: از معایب کوکوپیت می توان به قیمت بالای آن اشاره کرد، کوکوپیت نسبت به باقی خاکها قیمت بالاتری دارد و در کل ماده گرانی محسوب می‌شود. قیمت بالای آن به دلیل وارداتی بودن آن بوده و وارد کننده متحمل هزینه زیادی می‌شود.

طرز تهیه خاک کوکوپیت

کشورهای شرقی آسیا از عمده ترین تولیدکنندهای کوکوپیت در جهان هستند. دو کشور مهم تولید کننده کوکوپیت در سطح جهان:

•  هند: این کشور به علت داشتن درختان نارگیل فروان تولید کننده خاک کوکوپیت است، اما کوکوپیت ‌های آن به علت شوری بالا در ایران خریداری نمی‌شود. به دلیل این که این کوکوپیت‌ها با آب دریا آبشویی می شوند و برای کشور ما که در بیشتر مناطق شوری آب زیاد است، مناسب نیست.
•  سریلانکا: کوکوپیت‌های این کشور کیفیت بالاتری نسبت به کوکوپیت های هند دارد و شوری پایین‌تر، سرعت حجمگیری و بازشدن بالاتر از دیگر مزایای آن است.

قبل از استفاده و تولید، ابتدا الیاف ‏نارگیل را می‌شویند. با کاهش میزان نمک از طریق شستشو، گیاهان می توانند آب اطراف بستر ‏کشت را بهتر و بیشتر جذب کنند. ‏در مراحل بعدی تحت حرارت قرار می گیرند، غربالگری می شوند و در گریدهای مختلف ‏‏(برحسب میزان شوری و درجه رطوبت) بسته بندی می گردند. این محصول هیچ گونه مواد پاتوژن و بذرهای ‏اضافه ای ندارد و در سرتاسر جهان در صنایع کشاورزی استفاده می شود.‏

امروزه طرز تهیه خاک کوکوپیت کاملا مکانیزهاست. این فرآیند را می‌توان در مدت کمتری و طی یک هفته با استفاده از تکنیک‌های ماشینی پیشرفته انجام داد. بعد از خیسانده شدن رشته‌ها به ‌وسیله‌ شانه‌های مخصوص از پوسته جدا می‌شوند، این فرآیند جدا کردن الیاف نام دارد. زمانی که رشته‌ها یا الیاف نارگیل توسط شانه از پوسته جدا شد، خشک ‌شده و در این مرحله کوکوپیت خشک عمل‌آوری می شود.